Yatacak Yer Meselesi

Yatcak yerim yokmuş… Öyle diyorlar, ben diyenlerin yalancısıyım…

Bu laf ebesi yer cücesi Calimero’nun başına gelenler var ya… Sabır taşını çatlatır işte o başa gelenler ama dinleyenler bana diyorlar yatacak yerin yok diye. Eskiden sinirden kulaklarımdan ateş çıkardı, şimdi düdüklü tencere gibi tısıl tısıl tıslıyorum…

Eltim 2 numara kalp ameliyatı olacak, ben de refakatçisi olarak yanında olmayan boyumu gösterecektim. Kadın ameliyat oldu olmasına da ben boy gösterme aşamasına geçemedim bir türlü. Çünkü kadın yoğun bakımlardan çıkamadı. Öksürmesi, nefes egzersizleri yapması gerekiyormuş. Malumdur ki ameliyat yeri ağrıyor, yapmamış, salmış koyvermiş… Öyle Memik efendinin koca öküzü gibi salmış kendini yatıyor. Eltimin oğlu Mami geçen akşam beni görüntülü aradı, annesini de gösteriyor.

“Yengeee! Nasılsın?” diyorum, gözler şöyle bir oynuyor ama o istif hiç bozulmuyor.

“Kııız, pofidik! Bi el salla da görelim!” diyorum, gözlerini deviriyor... benim de tepem attı mı ne ağzıma sınır var, ne laflarıma denetleme:

“Lan! Kaynanamın gelini! Kız kalk bi artık! Bu ne be; millet bi 15 temmuzda böyle nöbet tuttu, bide senin başında! Yeter keyif yaptığın, kalk bi çay demle, ben de keki kaptım geliyom!” Telefonu kapattık. Ertesi gün arayıp sorayım dedim. Sabah yine yoğun bakıma almışlar, uyutuyorlarmış. Tiroid değerleri çok yüksekmiş, bir türlü düşmemiş, doktorlar da yoğun bakıma almışlar.

Evdekiler başladı bana “Kadın canıyla uğraşıyor senin ettiğin laflara bak! Yatacak yerin yok he!”

Taşınan Menekşenin dairesini alan çift taşındı, yerleşti. Beş yaşında uzaktan tatlı mı tatlı bir oğulları var. Kapı komşu olduk ya, merdiven boşluğunda karşılaşınca hal hatır soruyorum, oğlanın adının falan soruyorum, çocuk bana:

“Salaksın sen!” demez mi, öylece, dümdük… Annesine bakıyorum ki uyarsın, kadın sadece gülümseyerek çocuğa bakıyor. Yürüdüm gittim. Ertesi gün yine karşılaştık, anneyle konuştuk falan oğlan yine “salaksın sen” deyip de annesi de uyarmayınca:

“Ne ayıp! Kimseye salak denmez. Senin gibi yakışıklıya hiç yakışmıyor!” dedim. AYYYY! Oğlan bir başladı ağlamaya, bildiğin kriz geçiriyor. Her şeye maydanoz bir komşu var, ben pek muhatap olmam kendisiyle; yanımızdan geçerken bana:

“Ağlattın el kadar çocuğu, yatacak yerin yok!” deyiverdi.

Dellenecem de korkuyorum biri daha çıkıp yatacak yerin yok derse ümüğüne sarılacam, al başına bela; hayır bi de adam ümükledim diye gerçekten yatacak yerim olmıycak…   

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share