20 Mayıs 2017 Cumartesi

Benden Bizden-2

 BENDEN BİZDEN-2
Her ne kadar sıkıntılı günler geçirsek de evimizde her daim birbirimizi neşelendirmeye çalışırız. Bunun kaçınılmaz sonucu olarak da bazen sıkı gülme krizleri yaşanır. Gerçi yaşarken oldukça komik gelen bazı olayları anlatırken nedense o anki komedisi kaçmış olur.

Kahvaltı sofrasındayız, bir yandan sabah haber programını izliyoruz, bir yandan birbirimize laf yetiştiriyoruz. Tv.de engelliler haftası etkinliklerinden bahsediliyor. Myna bir anda gözlerini kocaman kocaman açıp:
“haftan kutlu olsun!” diye çirildiyor 427’ye. 427 hevesle ellerini gösüyle göbeği arasında bağlayıp masum masum:
“Hediyemi isterim.” deyince Myna fıkırdıyor:
“Tamam, beyin alırım sana…” ve boğuşmaya başlıyorlar.



Otobüsteyim. İki liseli biniyor ara duraklardan birinde. Çocuklardan biri iki de bir:
“İhtiyarladık ya…” deyip duruyor. Dayanamıyorum ve gülmem sırıtmaya dönerken:

“Yaaa, çok yaşlanmışsın çoook, emekliliğine üç ay kalmış…” diyorum ve otobüsteki herkesle birlikte liseliler de kahkahalarla gülüyorlar.


Üç kızımdan ikisi olan 427 ve Myna aralarında bıdır bıdır konuşuyorlar, bir ara didişmeye dönüyor konuşmaları. Didişme itişmeye, itişme her zamanki gibi boğuşmaya döndü ve bu kez Myna galip geldi. 427 çömeldiği yerde acıyan dirseğini ovalarken:
“Kız olmasaydın görürdün gününü...


Avm’de İkram beyle dolaşıyoruz. İki genç hanım erkek iç çamaşırı reyonunda birbirlerinin kulağına fısır fısır konuşuyorlar. Bakınırken beni görüp fıtı fıtı yanıma koşturuyorlar ve:

“Afedersin abla, acaba bu iç çamaşırı benim kocama olur mu?
Önce bir duraklıyorum, sonra veriyorum cevabı:
“Ne bileyim yavrum, ben kucaklamıyorum ki adamı… Kucaklayana sor…”

Sitedeki komşularımdan biri elinde koca bir poşetle geliyor ve:
“Atık yağ bidonu nerde İkram Abi?” İkram bey bidonu göstermekle kalmıyor kapağını açıp atık yağ şişesini atmasını bekliyor. Kadın elindeki koca poşetten matruşka bebek gibi habire poşet çıkarıyor. En sonunda elinde kalan atık yağ dolu poşet iki tane faber kastel silgi büyüklüğünde yağ içeren poşet. Bunu görünce farkında olmadan:
“Bu kadar da çok atık yağ… Helâl sana…” diyorum. Komşu yeni bir gezegen keşfetmiş kâşif edasıyla:
“Di mi abla, boşa gitmesin dedimdi…” deyip gidiyor. İkram bey’e soruyorum:
“Sık sık atık yağ getirir mi?”

“İlk defa getirdi. Ben de poşette bayağı bir şey var sandım. Dağ fare bile doğuramadı.”  

Yaşadığım deneyimlerden sonra hayatı ti’ye almayı alışkanlık haline getiren, öğrendiğimden beri okumayı, lisedeki edebiyat öğretmenimin telkinlerinden sonra yazmayı hayatımın bir parçası yapmayı görev edinmiş bir faniyim.
BENZER YAYINLAR

27 yorum:

  1. iyi güldüm, teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil
  2. Hayat ne güzel geçiyormuş gülerek senin çevrende :)

    YanıtlaSil
  3. Gel yanıbaşıma birlikte gülelim:DDD

    YanıtlaSil
  4. ayyyy işteee sizin aileee farkıııı :)

    YanıtlaSil
  5. İyi aklınızda tutup yazmışsınız günlük hayatta oluyor tabi böyle şeyler ama gülüp geçiyoruz işte...İç çamaşırı konusu ilginç yalnız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tanıdığım biri olsa da sorsa ne gam... Hiç tanımayınca insan şaşkına dönüyor. Minik not kağıtları her yerde :)))

      Sil
  6. Ben de güldüm ne güzel oldu :D

    YanıtlaSil
  7. Gülen ne çok kişi olduk ki:DDD

    YanıtlaSil
  8. Komik kadının komik kızları.
    Komik kadın olunca da,bütün komiklikler onu bulur.
    Çatlak alışveriş manyak AVM teyzeleri de onu bulur.
    İşgüzar,komşularda,hep onu mu bulur...?
    Calimerom da bunları bir güzel derler-toplar bizi güldürmeyi başarır,hep gül arkadaşım ve güldür.

    YanıtlaSil
  9. Ah o kızlar var ya o kızlar; sebebi ömrüm onlar. Diğerleri de işte hayatın tadı tuzu:DDD

    YanıtlaSil
  10. Te allaaammm yaa iyiki deep yazmis seni blogunda. Yoksa bu her aksam iki kilo bonfileyi nasil yiyecektim:))

    YanıtlaSil