DEHŞETİ YAŞAMAK!

Geldim, geldim... Son postumdan sonra birkaç gün uğrayamadım, sanırım bir süre böyle devam edecek. Olsun hiç yoktan iyidir.

Ahkâm bey, hala hastanede. Zaten kırk beş kiloydu, şimdi düşmüş kırka. Hali mecali yok, konuştuğu zaman duyulmuyor sesi, adamın bir çenesi düşmüş sormayın. La bi sus bi sus!!! Hadi bize acımıyorsun, kendi olmayan canına da mı acımıyorsun herif diyecek bir babayiğit çıkmadığı için onun mıy mıy konuşmalarına sabırla katlanmaya çalışıyorlar.

Ahkâm beyin kızı Yamsin, kendi kızını bir okul etkinliğine götürecekmiş, aman yenge, canım yenge diye yalvar yakar beni Ahkâm beye birkaç saatliğine bakmam için çağırdı. İkram bey de sağ olsun yeğenlerini pek sever, mümkünse gönüllerini yapmak ister. Neyse biz gittik, Yamsin kızı Berre’yi alıp çıktı. İkram bey Ahkâm Beyin oğlu Mami’yi arıyor, ses yok; İkram bey arıyor kapı duvar… Akşamüzeri geldi beyimiz, gözler Japon balığı gibi şişmiş, suratta meymenet namına bir şey yok, doğru görümcem Kepçenin yanına gidip söyleniyor: “Bi uyutmadınız yaf..” Bunu duyan İkram Bey açıyor bayramlık ağzını…

“Sen uyu diye taa İzmit’ten kalkıp geldik, hem yengem nasıl baksın benim babama deyip utanacağına bir de bize posta mı koyuyorsun hıyar?!!” Ses seda yok, cırcır böceği efekti alayım buraya…

Doktor günlük ziyaretini yapıyor, Ahkâm beye: “Amca böyle   yiyeceksin. Kasların iyice erimiş bak, kilo alıp güçlenmen lazım yoksa seni buraya demirbaş yazacağız.”

olmaz; et, yumurta yiyeceksin, fındık, ceviz,

“Mıy mıy mıy mıy…”

“Bak kuvvetsizlikten sesin çıkmıyor, seni duyamıyoruz.”

“Tuvalete gidebilsem yeter, bir şey istemiyorum…” diyor simultane tercüman Kepçe hanım.

“He amca he, hayat tuvalette zaten. Az gayretli olacaksın ama sen hemen koyuveriyorsun kendini. Azıcık dik dur, ben bunu yaparım de. Sen kendini bu kadar salarsan doktora değil imama ihtiyacın olur. Hadi bir gayret et, topla kendini, önüne konulanı bitiremesen de elinden geldiğince yemeye gayret et.”

“Mıy mıy mıy…” Tercüman Kepçe Hanım: “Canım almıyor, ağzımda büyüyor lokmalar…” Doktor bakıyor laf anlatamayacak daha fazla dinlemeden çıkıyor, kapıda İkram beye:

“Bu hastayla Allah size kolaylık versin” deyip geçiyor. İki günlük sürünmenin ardından eve geliyorum.

Elif bende. Oynuyor, cilve yapıyor, bir ara ıkınıyor. Ikınması bitince Myna alıp kızı diğer odaya gidiyor bez değiştirmeye. Ben yapayım diyorum, olsun ben yaparım deyip yiğitlik gösteriyor. Birkaç dakika sonra Elif mutlu gülücükleriyle salonun kapısında beliriyor ama Myna ortada yok. Bir kez sesleniyorum, cevap yok, bir daha sesleniyorum. Myna banyodan ellerini yıkayıp çıkmış ama söylenecek çok sözü var:

“Anne? Anası bu küçük zilliye ne yedirmiş yahu? Bezi bir açtım, gözümden yaş bile gelemedi, daha çıkamadan kurdu? (Elif’e hitaben) Kız? Anan sana insan mı yediriyor ne yapıyor? Dehşeti yaşadım vallahi..”

Annesi Elif’i alırken soruyorum:

“Ne yedirdin kız bu çocuğa?”

“Niye? N’oldu ki? (Şöyle bir evin içine doğru kokladıktan sonra) Ay abla ev ne kokuyor?”

“Kızının boklu bezi!!! Ne yedirdiysen çocuğa iki poşete sardım, gene ev koktu, al kızını da çöpü atayım. Bayıldım kokudan. ”

“Ha ha ha ha! Ay akşam mantı yapmıştım. Sarmısaklı sarmısaklı bir yedi ki sorma. Çok sevdi mantıyı.”  Bunları söylerken bir de sırıtıyor ya gırtlağına yapışasım geliyor ama ne çare ses etmiyorum.

Elif uykudan yeni uyanmış, mahmur mahmur kucağımda yatıyor. Myna kızı kucaklayıp salonun ortasında döndürüyor, zıplatıp dans ediyor. Elif solucan gibi kıvranıp yere bıraktırıyor kendisini, Myna’dan kaçarken de Ejderha’ya tosluyor. Myna:

“Küçük ayyaş! Süt sende kafa mı yaptı? Yanında kavun mu vardı, peynir mi?

Ejderha evde kuyruğu yanmış tazı gibi dört dönüp duruyor. Oturmasını söyleyeni de:

“Kilo vercem ben karışmayın!” atarıyla püskürtüyor. Bir ara sandalyenin arkasına tutunmuş zıplıyor.

“Anne bak ne kadar bacak açıyorum!”  derken zıplıyor ve inanılmaz bir kütürtü patlıyor. Ejderha’nın eklemleri kütürder durur zaten, yapısal bir şeymiş doktorlar öyle demişti. Ama yine Myna bizi gülmekten yaracak yorumu ortaya salıyor:

“Bir gün bu çocuk kendi elinde kalacak!”

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share